زندگینامه ی گزنون

بازدید: 4436

نام (نام عنصر) : گزنون
نام خانوادگی (شهرت در زبانهای مختلف) : گزنون
شماره شناسنامه (عدد اتمی) : 54
نام پدر (کاشف) : "رامسی" و "تراورس"
تاریخ تولد (تاریخ کشف) : 1898 میلادی
محل تولد (محل کشف) : انگلیس
مشخصه‌های ظاهری:
رنگ پوست (رنگ ظاهری) : بی‌رنگ
وزن (جرم اتمی) : 131,3 گرم
جنسیت (نوع عنصر) : غیر فلز
سال وفات (اتمام ذخایر) : نامعلوم

می پسندم 0 نمی پسندم 0

این مطلب در تاریخ: شنبه 13 اسفند 1390 ساعت: 20:28 منتشر شده است

نویسنده:کامران مومن زاده

نظرات()

گادولینیم

بازدید: 6967

دسته بندی: مواد شیمیایی,,

اروپیم - Gadolinium - تربیم
Gd Cm
	جدول کامل

عمومی

نام , علامت اختصاری , شماره

Gadolinium, Gd, 64

گروه شیمیایی

لانتانیدها

گروه , تناوب , بلوک

6 , f-block

جرم حجمی , سختی

7901 kg/m³, اطلاعاتی در دست نیست

رنگ

سفید نقره‌ای
img/daneshnameh_up/0/08/125pxGd2C64.jpg

خواص اتمی

وزن اتمی

1 E-25 kg

شعاع اتمی (calc.)

1 E-10 m

شعاع کووالانسی

اطلاعاتی در دست نیست

شعاع واندروالس

اطلاعاتی در دست نیست

ساختار الکترونی

[Xe]6s²5d¹4f⁷

^- e بازای هر سطح انرژی

2, 8, 18, 25, 9, 2

درجه اکسیداسیون (اکسید)

3 (باز ملایم)

ساختار کریستالی

شش گوشه

خواص فیزیکی

حالت ماده

جامد ferromagnetic

نقطه ذوب

1585 K (2394 °F)

نقطه جوش

3523 K (5882 °F)

حجم مولی

19.90 ((scientific notation|ש»10^-6 m³/

گرمای تبخیر

359.4 kJ/mol

گرمای هم‌جوشی

10.05 kJ/mol

فشار بخار

24400 Pa at 1585 K

سرعت صوت

2680 m/s at 293.15 K

متفرقه

الکترونگاتیویته

1.20 (درجه پاولینگ)

ظرفیت گرمایی ویژه

230 J/kg*K

رسانائی الکتریکی

0.736 10⁶/m اهم

رسانائی گرمایی

10.6 W/m*K

1^st پتانسیل یونیزاسیون

593.4 kJ/mol

2^nd پتانسیل یونیزاسیون

1170 kJ/mol

3^rd پتانسیل یونیزاسیون

1990 kJ/mol

4^th پتانسیل یونیزاسیون

4250 kJ/mol

پایدارترین ایزوتوپها

iso	NA	نیم عمر	DM	DE M eV	DP
¹⁵²Gd	0.20%	1.08E+14 a	α	2.205	¹⁴⁸Sm
¹⁵⁴Gd	2.18%	¹⁵⁴Gd با 90نوترون ، پایدار است.
¹⁵⁵Gd	14.80%	¹⁵⁵Gd is stable with 91 neutrons
¹⁵⁶Gd	20.47%	¹⁵⁶Gd is stable with 92 neutrons
¹⁵⁷Gd	15.65%	¹⁵⁷Gd is stable with 93 neutrons
¹⁵⁸Gd	24.84%	¹⁵⁸Gd is stable with 94 neutrons
¹⁶⁰Gd	21.86%	1.3E+21 a	β^-β^-	no data	¹⁶⁰Dy

واحدهای SI & STP استفاده شده ، مگر آنکه ذکر شده باشد.

اطلاعات اولیه

گادولینیم ، عنصر شیمیایی است که در جدول تناوبی دارای نشان Gd و عدد اتمی 64 می‌باشد.

تاریخچــــــــه

"Jean Charles Galissard de Marignac " شیمیدان سوئیسی در سال 1880 برای مشاهده گادولینیم در نمونه‌های دیدیمیم و گادولینیت به بررسی خطوط طیف سنجی پرداختند؛ سال 1886 "Paul Émile Lecoq de Boisbaudran"دانشمند فرانسوی گادولینیا را ( اکسید گادولینیم ) از ایتریای Mosanderجدا نمود. خود این عنصر برای اولین بار اخیراً تهیه شده است.

نام گادولینیم مانند کانی گادولینیت از نام "Johan Gadolin" شیمیدان و زمین‌شناس فنلاندی گرفته شده است.

پیدایــــــــش

گادولینیم هرگز در طبیعت بصورت آزاد وجود ندارد، اما در بسیاری ازکانی‌ها از قبیل گادولینیت ، مونازیت و باستنازیت یافت می‌شود. این عنصررا امروزه با روش جابجایی یونی و جداسازی از حلال یا با کاهش فلورید بی‌آبآن توسط کلسیم فلزی تهیه می‌کنند.

خصوصیات قابل توجه

گادولینیم ، فلز خاکی کمیاب نقره‌ای رنگ ، چکش‌خوار و قابل انعطافیاست که دارای درخششی فلزی می‌باشد. این عنصر در دمای اتاق به‌صورت ذراتآلفای نزدیک به هم بلورین می‌شود؛ وقتی آنرا تا 1508 درجه کلوین حرارتدهند، به شکل ذرات آلفای خود که دارای ساختار مکعبی body-centered است،تغییر شکل می‌یابد.

گادولینیم بر خلاف سایر عناصر خاکی کمیابنسبتاً در هوای خشک پایدار است؛ با این حال به‌سرعت در هوای مرطوب کدر شده، تولید اکسید چسبنده ناپایداری می‌کند که منتشر شده و در معرض سطح بیشتریبرای اکسیداسیون قرار می‌گیرد. گادولینیم به‌آرامی با آب واکنش داده ، در اسیدهای رقیق محلول می‌باشد.

بعلاوهاین عنصر در بین تمامی عناصر شناخته شده ، بالاترین واکنش سنجی جذب حرارتینوترون را دارا می‌باشد ( 49000 بارن ) ، اما سوخت سریع آن ، استفاده ازاین عنصر را در میله کنترل هسته‌ای محدود نموده است. گادولینیم زیر دمایبحرانی 1,083کلوین به یک ابررسانا تبدیل می‌شود؛ در دمای اتاق شدیداًمغناطیسی است، در واقع بجز فلزات واسطه دوره چهارم ، تنها فلزی است کهخصوصیات فرومغناطیسی را بروز می‌دهد.

کاربردهـــــــــا

از گادولینیم در ساخت نار سنگهای ایتریم – گادولینیم کهکاربردهای(مایکروویو دارند، استفاده می‌شود؛ ترکیبات گادولینیم نیز درساخت مواد فروزنده لامپ تصویر تلویزیونهای رنگی بکار می‌رود و محلولترکیبات این عنصر بعنوان پادنمای داخل وریدی جهت ارتقاء تصاویر از بیمارانتحت MRI مورد استفاده قرار می‌گیرد. گادولینیم در تولید CDها ( لوحهایفشرده ) وحافظه کامپیوتر نیز کاربرد دارد.

همچنین گادولینیم دارای خصوصیات ابررسانایی غیر عادی است؛ مقدار 1% گادولینیم ، کارآمدی و مقاومت آهن ، کرومو آلیاژهای مربوطه را در دماهای بالا و اکسیداسیون افزایش می‌دهد. درآینده احتمال استفاده از اتیل سولفات گادولینیم که مشخصات پارازیت بسیارکمی دارد، در مایزرها وجود دارد؛ علاوه براین ، جنبش مغناطیسی زیادگادولینیم و دمای کوری آن که تنها در حرارت اتاق وجود دارد، استفاده ازآنرا بعنوان جزء مغناطیسی به‌منظور حس کردن گرما و سرما مطرح می‌کند.

نقش بیولوژیکی

هیچ نقش بیولوژیکی برای گادولینیم شناخته نشده است، اما احتمالاً موجب افزایش متابولیسم می‌شود.

هیچ نقش بیولوژیکی برای گادولینیم شناخته نشده است، اما احتمالاً موجب افزایش متابولیسم می‌شود.
ترکیبــــــــات
فلوریدها ( GdF3)
( GdF3)
کلریدها ( GdCl3 6H2O- GdCl3)
( GdCl3 6H2O- GdCl3)
برمیدها ( GdBr3)
( GdBr3)
یدیدها ( GdI2)
(GdI3)
( GdI2)
(GdI3)
اکسیدها ( Gd2O3)
( Gd2O3)
سولفیدها ( Gd2S3)
( Gd2S3)
سلنیدها ( GdSe)

تلوریدها ( Gd2Te3)
( Gd2Te3)
نیتریدها ( GdN)

ایزوتوپهــــــــــا
گادولینیم بطور طبیعی دارای 5 ایزوتوپ پایدار: گادولینیم 154 ، گادولینیم 155 ، گادولینیم 156 ، گادولینیم 157 و گادولینیم 158 و دو رادیوایزوتوپ : گادولینیم 152 و گادولینیم 160 می‌باشد که گادولینیم 158 فراوان‌ترین آنها است ( فراوانی طبیعی 24,84 درصد ). 30 رادیوایزوتوپ که پایدارترین آنها گادولینیم 160 با نیم عمر 21+E3/1 سال ، گادولینیم 152 با نیم عمر 14+E08/1 سال و گادولینیم 150 با نیمه عمر 6+E79/1 سال هستند، شناسایی شده است.

مابقی ایزوتوپهای آن دارای نیمه عمری کمتر از 7/74 سال هستند که اکثر آنها نیز دارای نیمه عمرهایی کمتر از 24,6 ثانیه می‌باشند. همچنین این عنصر دارای 4 meta states است. حالت فروپاشی اولیه قبل از فراوان‌ترین ایزوتوپ پایدار (گادولینیم 158) جذب الکترون است و حالت اولیه پس از آن فروپاشی منفی بتا است. محصولات فروپاشی اولیه قبل از گادولینیم 158 ایزوتوپهای عنصر Eu ( اروپیم ) است و محصولات اولیه پس از آن ایزوتوپهای عنصر Tb ( تربیم ) هستند.
هشدارهــــــــــا
ترکیبات گادولینیم مثل سایر لانتانیدها دارای میزان مسمومیت‌زایی بین ضعیف تا متوسط هستند؛ اگرچه مسمومیت‌زایی آنها به تفصیل مشخص نشده است.

می پسندم 0 نمی پسندم 0

این مطلب در تاریخ: شنبه 13 اسفند 1390 ساعت: 20:17 منتشر شده است

نویسنده:کامران مومن زاده

نظرات()

تاریخچه عناصر شیمیایی

بازدید: 5990

دسته بندی: مواد شیمیایی,,

تاریخچه عناصر شیمیایی

در یونان قدیم و در سده پنجم بیش از میلاد ، عده‌ای از فیلسوفان آب را مادة‌المواد پنداشته، گروهی هم آتش و عده ای هم هوا را منشاء همه اجسام در طبیعت می‌دانستند. در پایان سده پنجم پیش از میلاد ، "امپیدوکل" ، فرضیه پیشینیان خود را در یک فرضیه جمع‌آوری و به آن عنصر خاک را نیز اضافه کرد و فرضیه چهار عنصر شناخته گردید که هر کدام دارای یک خاصیت معین می‌باشند و این خواص قابل تبدیل به یکدیگرند.

"ارسطو"(384-322 پیش از میلاد) که نفوذ زیادی در سایر فلاسفه بعدی خود داشت،معتقد بود که تمام مواد از عناصری ساخته شده‌اند که این عناصر ، ازلی وقدیم‌اند، نه از عدم بوجود می‌آیند و نه معدوم می‌شوند و کمیت آنها درطبیعت تغییر ناپذیر است. به عقیده او ماده اولیه دارای چهار خاصیت است کهدو به دو در برابر هم و به صورت زوج متضاد قرار گرفته‌اند. این چهار مادهعبارتند از: گرمی ، سردی ، خشکی و رطوبت. تفاوت مواد ، وابسته به مقدارترکیبی آن از هر یک از این چهار عنصر و نسبت آنها می‌باشد. ترکیب دو زوجخاصیت توسط ارسطو ، او را سرانجام با امپیدوکل در مکتب چهار عنصر همراه ساخت که خاک ، آب ، آتش و هوا باشد.

در قرون وسطی ، کیمیاگران روشی را برای تشخیص عناصر ساده از اجسام پیچیده نداشتند و تنها چند فلز را می‌شناختند، مانند آرسنیک ، قلع و غیره. کیمیاگران سده‌های میانی ، شمار عناصر را برابر با 7 سیاره می‌دانستند: مس ، آهن ، نقره ، طلا ، قلع ، سرب ، گوگرد و جیوه. گوگرد را پدر عناصر و جیوه را مادر آنها می‌دانستند.

با پیشرفت دانش در سده‌های اخیر ، کم‌کم ماهیت عناصر روشن گردید، مواد گوناگون در دست تجزیه و ترکیبقرار گرفت و عناصر شیمیایی ، ابتدا بطور مجزا و جدا از هم مورد مطالعهقرار گرفتند و سپس بعدها پیوند و بستگی کامل آنها در جدول پریود ( جدول مندلیف ) منعکس گردید. با پیشرفت علم ، نحوه پیوستگی این جدول نیز کاملتر و دقیق‌تر شد که در ذیل به شرح آنها می‌پردازیم.

اولین طبقه بندی عناصر شیمیایی

در 1829 ، شیمیدان آلمانی "دوبراینر" ، نتیجه مطالعات خود رادر طبقه‌بندی عناصر برحسب خواص شیمیایی مشابه آنها منتشر کرد و استنباطکرد که می‌توان عناصری را که دارای خواص مشابه هستند، به دسته‌های سه‌تاییتقسیم کرد که در این صورت وزن اتمی یکی از آنها معدل وزنهای اتمی دو تای دیگر است. مثلا وزن اتمی لیتیم ، سدیم و پتاسیم ، به‌ترتیب 7 ، 23 و 39 است. از روی وزن اتمی لیتیم و پتاسیم می‌توان وزن اتمی سدیم را به صورت زیر بدست آورد:

دوبراینر ، این گروهها را تریاد یا گروههای سه گانه نامید. لیکن در میان همه عناصری که در آن زمان شناخته شده بود، وی تنها به کشف چهار گروه سه گانه یا چهار تریاد موفق گردید.

مطالعات و بررسیهای انجام شده پیش از مندلیف

در سال 1862 ، "Dechancourtoi" ،‌ عناصر را به ترتیب وزن اتمی، بوسیله نقاطی روی یک مارپیچ نمایش داد. بطوری‌که اختلاف اوزان اتمی برایدو نقطه که فاصله یک حلقه روی مارپیچ داشتند، 16 بود و سعی کرد که تشابهخواص یک گروه را از روی ارتباط هندسی بین نقاط مارپیچ نمایش دهد. مثلا کلر ، برم و ید ، بوسیله نقاط واقع در یک خط نمایش داده شدند؛ ولی متاسفانه کارش مورد توجه واقع نگردید.

در سال 1863 ، "نیولندز"، دانشمند انگلیسی ، عناصر را به ترتیب افزایش وزن اتمی تنظیم کرد و بدیننکته پی برد که هر هشت عنصر از هر کجا که شروع می‌شود، مانند نت هشتم درموسیقی تقریبا خواص عنصر نخستین را تکرار می‌کند. این رابطه را قانون اکتاوها نامید. سه اکتاو نخستین نیولندز برای نشان دادن سیستم او در زیر آورده می‌شود:

O	N	C	B	Be	Li	H
S	P	Si	Al	Mg	Na	F
Fe	Mn	Ti	Cr	Ca	K	Cl

این سیستم ، تناقضات زیادی را دربر داشت، لیکن بر پایه این فرضیه صحیحنهاده شده بود که خواص عناصر برحسب پریودی معین ، با افزایش وزن اتمیتغییر می‌کنند.

سال بعد ، "Lother- Mayer" جدول شامل بعضی عناصر شیمیایی که برحسب ظرفیت آنها به شش گروه تقسیم شده بود، منتشر کرد. Mayerبا توجه به اینکه اختلاف میان وزن اتمی عناصر متوالی در هر گروه ، پایداریمعینی را نشان می‌دهد، نوشته خود را بدین مضمون پایان داد: « شکی نیست کهمیان ارزش عددی و وزنهای اتمی رابطه معینی وجود دارد. » لیکن مایر نتیجه‌های قطعی‌تری درباره ماهیت و اهمیت این رابطه بدست نیاورد.

"مندلیف" (Dmitri Mandeleew)روی جدول تنظیمی خود 20 سال کار کرد تا توانست در سال 1868 آنرا عرضه کندو در مارس 1869 اولین گزارش مختصر خود راجع به قانون پریود به انجمن شیمی_ فیزیک پترزبورگ تقدیم داشت.

قانون تناوبی مندلیف

کشف مهم مندلیف که شاهکار تحقیقات علمی اوست، این بود کهمتوجه شد خواص قابل اندازه گیری عناصر با افزایش اوزان اتمی ترقی یا تنزلنمی‌کند، بلکه این تغییرات ، تناوب دارد و بطور متناوب گاهی صعودی و گاهینزولی است. مندلیف برای اینکه عناصر مشابه را زیر یکدیگر قراردهد، ناچار شد برای برخی عناصر کشف نشده در آن زمان ، در جدول خود جایخالی بگذارد و او توانست خواص سه عنصر ناشناخته را پیش بینی نماید.

با کشف گالیم در سال 1875 توسط "de.Bosibaudran" فرانسوی ، اسکاندیم توسط Larnilson سوئدی در سال 1879 و ژرمانیم توسط Clemenswinkler آلمانی در سال 1885 ، پیشگویی‌های مندلیف تائید گردید و سیستم تناوبی ، جایگاهی مناسب یافت. مندلیفوجود گازهای نجیب (Ra , Xe , Kr , Ar , Ne , He ) را پیش بینی نکرد، امادر هر حال پس از کشف این عناصر در سالهای 1898-1892 ، عناصر مزبور بهسهولت در گروه خود در جدول جا داده شدند.

درست ماندن جدول تناوبیایجاب می‌کرد که سه عنصر I , Ni , K در محلی غیر از آنکه ترتیب افزایش وزناتمی حکم می‌کرد، قرار داده شوند. مثلا ید، بر اساس وزن اتمی باید عنصر شماره 52 باشد، اما برای قرار گرفتن در گروهعناصر به لحاظ شیمیایی ، مشابه Br , Cl , F ، عنصر شماره 53 در نظر گرفتهشد. مطالعه بعدی طبقه‌بندی تناوبی ، بسیاری از شیمیدانها را متقاعد ساختکه خاصیت بنیادی دیگر جز وزن اتمی موجب پیدایش خاصیت مشهود تناوبی است.پیشنهاد شد که این خاصیت بنیادی به نحوی با عدد اتمی مرتبط است.

شایان ذکر است که در زمان مندلیف، تنها 62 عنصر شناخته شده بود و اوزان اتمی آنها با روشهای غیر دقیقتعیین گردیده بود و از خواص آنها اطلاعات کمتری در دست قرار داشت و درچنین شرایطی ، مندلیف توانست رابطه و تشابه بین گروهی از عناصر مختلف را درک کند.

قانون تناوبی موزلی

"هنری موزلی" Henry G.J.Mosley در سالهای 1913 و 1914 مشکل فوق را حل کرد؛ او توانست با بررسی طیف پرتو ایکس عناصر، اهمیت عدد اتمی را نشان دهد و طیف پرتو ایکس سی و هشت عنصر را که اعداداتمی آنها بین 13 (Al) و 79 (Au) بود، مورد بررسی قرار داد و دریافت کهوقتی عناصر به ترتیب افزایش عدد اتمی مرتب شده باشند، ریشه دوم فرکانس خططیفی از عنصری به عنصر دیگر همیشه به مقدار ثابتی افزایش می‌یابد.

بنابراین موزلیموفق شد که بر پایه طیف خطی پرتو ایکس هر عنصر ، عدد اتمی صحیح آن راتعیین کند و به این ترتیب توانست مشکل طبقه بندی عناصری را حل کند که براساس وزن اتمی در جای درست خود قرار نمی‌گرفتند. او همچنین ابراز داشت کهبین ₅₈Ce تا ₇₁Lu باید چهارده عنصر وجود وجود داشته باشد و ثابت کرد که این عناصر باید در جدول تناوبی به دنبال لانتان قرار گیرند.

درآن زمان هنوز خانه‌های 43 ، 61 ، 72 ، 75 ، 85 و 87 خالی مانده بود و وجودعناصر احتمالی را که هنوز کشف نشده بود، نشان می‌داد. در سال 1922 ، Hafnium کشف شد که خانه 72 را اشغال کرد. سپس در سال 1925 خانه 75 توسط عنصر Rheniumپر گردید. درباره چهار عنصر باقیمانده باید گفت که با اظهار نظرهای چندیدرباره کشف آنها هنوز دلیل قابل اطمینانی بر وجود این عناصر در طبیعت دردست نیست و هر چهار عنصر اخیرا بطور مصنوعی تهیه شده‌اند و این عناصر را Francium ، Astatine ، Promerhiam ، Technetium نامیدند.

سنجشرقمهای اتمی عناصر ، بوسیله طیف اشعه ایکس از نظر دیگر نیز بسیار اهمیتداشته است. این کار تعیین عدد کلی خانه‌ها را در جدول بین هیدروژن با عدد اتمی یک و اورانیومبا عدد اتمی 92 که در آن زمان آخرین عضو جدول تناوبی تصور می‌شد، ممکنساخت و به این ترتیب جدول تناوبی تکامل یافت و با کشف عناصر جدید به تعدادعناصر شناخته شده افزوده گردید تا اینکه جدول تناوبی عناصر به صورت کنونیدرآمده است.

طبقه بندی عناصر در جدول تناوبی

عناصر نماینده

این عناصر گروههای A جدول تناوبی را تشکیل می‌دهند و شامل فلزاتو نافلزات هستند. خواص شیمیایی این عناصر بسیار متنوع است. بعضی از آنهادیامغناطیس و برخی دیگر پارامغناطیس هستند، ولی ترکیبات این عناصر معمولادیامغناطیس و بی‌رنگ‌اند. در این عناصر الکترون متمایز کننده ، الکترون sیا p است که به روش بناگذاری به آخرین پوسته الکترونی افزوده می‌شود.

عناصر واسطه

این عناصر در گروههای B جدول تناوبی دیده می‌شود. تمام این عناصر فلزبوده ، بیشتر آنها پارامغناطیس‌اند و ترکیبات شدیدا رنگین و پارامغناطیسبوجود می‌آورند. در این عناصر الکترون متمایز کننده که به روش بناگذاری بهعنصر پیشین اضافه می‌شود، الکترون d است و به پوسته ماقبل آخر افزودهمی‌شود. در عناصر واسطه ، الکترونهای دو پوسته آخری در واکنشهای شیمیایی مورد استفاده قرار می‌گیرند.

عناصر واسطه داخلی

این عناصر در پایین جدول تناوبی دیده می‌شوند، اما در واقع باید درتناوبهای ششم و هفتم به دنبال عناصر گروه IIIB قرار گیرند. 14 عنصری که درتناوب ششم بعد از لانتان قرار دارند، سری لانتانیدها نامیده می‌شوند. درتناوب هفتم ، دسته‌ای که به دنبال اکتنیم قرار می‌گیرند، سری اکتینیدهاخوانده شده‌اند. در این دسته از عناصر ، الکترونهای متمایز کننده از نوع fبوده ، در پوسته فرعی f واقع در پوسته زیر ماقبل آخر قرار می‌گیرند. تمامعناصر واسطه درونی ، فلز هستند. این عناصر پارامغناطیس‌اند و ترکیبات آنهانیز رنگین و پارامغناطیس می‌باشند.

گازهای نجیب

در جدول تناوبی ، گازهای نجیب در انتهای هر تناوب جای دارند. اینعناصر گازهای بی‌رنگ ، تک اتمی ، دیامغناطیس و از نظر شیمیایی غیرفعال‌اند. بجز هلیم (که آرایش الکترونی دارد) ، تمام گازهای نجیب آرایش الکترونی بیرونی که نظمی بسیار پایدار است، دارند.

می پسندم 0 نمی پسندم 0

این مطلب در تاریخ: شنبه 13 اسفند 1390 ساعت: 20:17 منتشر شده است

نویسنده:کامران مومن زاده

نظرات()

سدیم پراکسید (Sodium peroxide)

بازدید: 6036

دسته بندی: مواد شیمیایی,,

نام:
پتاسیم دی کرومات

Potassium dichromate

نام دیگر:
پتاسیم بی کرومات

Potassium bichromate

فرمول مولکولی:
K2Cr2O7

جرم مولکولی (گرم بر مول):
294.19

نقطه ذوب (درجه سانتیگراد):
398

تجزیه حرارتی (درجه سانتیگراد):
~500

چگالی (گرم بر سانتیمتر مکعب):
2.69

حالت:
جامد

رنگ:
نارنجی

بو:
بدون بو

pH (100G/L) در 20درجه سانتیگراد:
3.57

حلالیت در آب (گرم بر لیتر در 20درجه سانتیگراد):
130

خطرات:
سرطانزا، جهش زا، بسیار سمی، سوزش آور، حساس، خطرناک برای محیط زیست

می پسندم 0 نمی پسندم 0

این مطلب در تاریخ: شنبه 13 اسفند 1390 ساعت: 16:37 منتشر شده است

نویسنده:کامران مومن زاده

نظرات()

یخ خشک (Dry ice)

بازدید: 6127

دسته بندی: مواد شیمیایی,,

یخ خشک با نام تجاری جیرنرایزد (Genericized) کربن دی اکسید جامد است. این ماده معمولاً به عنوان عامل سرد کننده مورد استفاده قرار می‌گیرد. یخ خشک عالی با فشردن مستقیم گاز اتمسفر در دمای ثابت ۷۸٫۵ درجه سانتیگراد زیر صفر از حالت گاز به مایع تبدیل می‌شود. آنتالپی چگالش در ۷۸٫۵ درجه سانتیگراد زیر صفر ۱۹۹ کیلوژول بر کیلوگرم است. تولید یخ خشک برای پایین آوردن دما و سرد کردن موثر است.

در سال ۱۸۳۵ م شیمی‌دانی از کشور فرانسه به نام چارلز ایلوزیر برای نخستین بار یخ خشک را کشف کرد. او در آن دوران به نتایج و کاربردهایی دربارهٔ یخ خشک رسید که ۶۰ سال بعد توسط دانشمندان آزمایش و مشاهده شد.

تولید یخ خشک بی‌رنگ (مرغوب) با فشرده کردن گاز دی اکسید کربن (CO2) امکان پذیر است. روش‌های تولید یخ خشک به طور خلاصه به ترتیب زیر است:

۱. گاز دی اکسید کربن خالص را زیر فشار و سرما قرار می‌دهند تا به مایع تبدیل شود.

۲. در هنگام فشرده کردن مقداری از دی اکسید مایع تبخیر می‌شود و با پایین آمدن درجه حرارت دی اکسید کربن مایع، مقدار باقی مانده در نهایت به طور کامل از مایع به جامد تبدیل می‌شوند.

۳. در نهایت دی اکسید کربن جامد را که فشرده و جامد شده‌است با قالبهای کوچک یا بزرگ مکعبی، یخ خشک را بسته بندی می‌کنند. استانداردهای این قالب‌های مکعبی تقریبا ۳۰ کیلوگرم است.

کاربردهای آن عبارت‌اند از:

1- استفاده برای سرد سازی بدون یخچال در موارد پزشكی، صنایع هوایی و... برای انتقال مواد خاص

2- استفاده برای جلوه‌های ویژه و ایجاد مه یا بخار

3- استفاده در آزمایشگاهها و مراكز علمی

4- صنعت روغن

5- ذخیره مواد غذایی

6- صنعت پخت نان

7- كندن سرامیك از كف

8- پایین بردن دما در واكنش‌های شیمیایی

9- تهیه نوشابه

10- پزشكی

11- انتقال گیاهان

12- رشد گیاهان

13- كند كردن واكنشهای شیمیایی

14- عامل تولید فشار

15-انقباض فلزات جهت فیت شدن

16-چاه‌های آب

17-جذب كننده مگس ها و حشرات موذی

18-از یخ خشک برای باران‌زا کردن ابرها استفاده می‌شود.

و ...

برای ساختن یخ خشک لازم نیست وسایل سرمایش قوی داشته باشیم. تنها کافی است دی اکسید کربن (با فشار بالا) داشته باشیم. مثلا اگر کپسولی از CO2 با فشاری در حدود حداقل 75 بار و دمای حدود 31 درجه سانتیگراد داشته باشید، چنانچه آنرا برعکس کنید طوری که شیر خروجی آن در پایین قرار گیرد و سپس شیر را باز کنید، CO2 به صورت یخ خشک از آن خارج می‌شود. علت این پدیده فرآیند اختناق یا خفگی است که در آن چنانچه فشار سیالی به صورت ناگهانی کم شود دمای سیال نیز کم می‌شود (البته بسته به مقدار ضریبی به نام ضریب ژول-تامسون). از همین پدیده در یخچال برای خنک کردن گاز سرد کننده استفاده می‌شود.

باروری ابرها بوسیله یخ خشک بطور ناگهانی در آزمایشگاه جنرال الکتریک در نیویورک کشف شد. در 1946 شمیدانی به نام ونسان شافر برفی را در نزدیکی شهر نیویورک، با تزریق 6 پوند یخ خشک بوسیله هواپیما به ابرها ایجاد کرد. از آن موقع بارور کردن ابرها به این روش برای تولید باران استفاده شد و در چین برای کاهش آلودگی هوا در زمان برگزاری المپیک 2008 مورد استفاده قرار گرفت. شاید بتوان این تهمت را نیز به این روش زد که آن نوعی دزدی باران باشد. در ویتنام ارتش آمریکا از این روش برای افزایش بارانهای موسمی با شعار ' گل تولید کنید نه جنگ ' استفاده شد. از دی اکسید کربن مایع برای از بین بردن مه در فرودگاهها مورد استفاده قرار می‌گیرد. روسیه از روش بارور کردن ابرها برای ایجاد باران برای دور کردن ذرات رادیو اکتیو از اطراف مسکو استفاده می‌کند.

می پسندم 0 نمی پسندم 0

این مطلب در تاریخ: شنبه 13 اسفند 1390 ساعت: 16:34 منتشر شده است

نویسنده:کامران مومن زاده

نظرات()

زندگینامه ی گزنون

موضوعات

آرشیو

نویسندگان

لینک دوستان

پیوندهای روزانه

آخرین نطرات کاربران

امکانات جانبی

پورتال تفریحی

کلیک طلا

زندگینامه ی گزنون

گادولینیم

اطلاعات اولیه

تاریخچــــــــه

پیدایــــــــش

خصوصیات قابل توجه

کاربردهـــــــــا

نقش بیولوژیکی

تاریخچه عناصر شیمیایی

تاریخچه عناصر شیمیایی

اولین طبقه بندی عناصر شیمیایی

مطالعات و بررسیهای انجام شده پیش از مندلیف

قانون تناوبی مندلیف

قانون تناوبی موزلی

طبقه بندی عناصر در جدول تناوبی

عناصر نماینده

عناصر واسطه

عناصر واسطه داخلی

گازهای نجیب

سدیم پراکسید (Sodium peroxide)

یخ خشک (Dry ice)

ليست صفحات

ورود کاربران

عضويت سريع

تبلیغات

پشتيباني آنلاين

آمار

نظرسنجي

درباره ما

مطالب پربازدید

مطالب تصادفی

تبادل لینک هوشمند

خبرنامه